Υγεία for free

Η οικονομική κρίση είναι εδώ. Διάβαζα προ ημερών σε ένα αμερικάνικο site συμβουλές για να αντιμετωπίσει κάποιος την κρίση. Βλέπετε οι αμερικάνοι προηγήθηκαν και έχουν ..την πείρα. Έλεγε π.χ. ότι κάποιοι κάτοικοι του Los Angeles που βρέθηκαν εν μια νυκτί χωρίς σπίτι, κράτησαν το βαν των εκδρομών και την συνδρομή του γυμναστηρίου που έτσι και αλλιώς ήταν πληρωμένη, πολλών για τα επόμενα χρόνια. Ύπνος λοιπόν στο τροχόσπιτο, γυμναστική και μπάνιο στο γυμναστήριο και μετά το κουστουμάκι Armani που είχε μείνει από τις καλές εποχές και στο γραφείο, όσοι ακόμα είχαν δουλειά. Παραδεχόταν ότι αυτές οι συνδρομές γυμναστικής έσωσαν την ψυχική ισορροπία  κάποιων ανθρώπων μπροστά στην μεγάλη ανατροπή στη ζωή τους. Μέσα λοιπόν στις οικονομικές συμβουλές, που έδινε ήταν και το «stay healthy», μείνετε υγιής. Μεγάλη αλήθεια οικονομική και ψυχική.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι είναι επώδυνα όσα συμβαίνουν στη ζωή των περισσοτέρων μας, αλλά πολεμήστε. Ένας τρόπος είναι να αρχίσουμε να ξεκαθαρίζουμε ποιες υπηρεσίες και αντικείμενα είναι απολύτως απαραίτητα και ποια μπορούμε να αποχωριστούμε η να σταματήσουμε. Αν λοιπόν η συνδρομή στο γυμναστήριο έληξε, μην την ανανεώνετε, βγείτε περπατήστε, τρέξετε. Σίγουρα θα νοιώσετε καλύτερα, οι ενδορφίνες που θα πλημμυρίσουν το σώμα θα σας ανεβάσουν για να αντιμετωπίσετε τα δύσκολα και να απολαύσετε τα εύκολα. Τίποτα δεν είναι πιο αναζωογονητικό από την αίσθηση ενός λεπτού, ελαστικού και νεανικού σώματος, που είναι έτοιμο να ζήσει κοντά στους άλλους ανθρώπους. Σήμερα υπάρχουν ατελείωτες πληροφορίες στο διαδίκτυο και  στα περιοδικά για free άσκηση που μπορεί να ταιριάξει στη ζωή του καθ’ ενός.

Έχω την τύχη να έχω ένα αλσάκι κοντά στο σπίτι μου που ο δήμος έχει τοποθετήσει από αυτά τα υπαίθρια όργανα γυμναστικής. Τώρα που έχει φτιάξει ο καιρός είναι χαρά Θεού. Σ’ αυτό  το άλσος έκανα τα πρώτα βήματα περπατήματος/άσκησης πριν πολλά χρόνια  με ένα φίλο που είχε κάνει την πρωτοφανή για τότε εγχείρηση by pass. Ο  βρετανός γιατρός του είχε πει να περπατά, πράγμα επίσης πρωτοφανές για την αντίληψη που επικρατούσε τότε ότι ο καρδιακός κάθεται σχεδόν ακίνητος. Στον συνόδευα λοιπόν τον πρώτο καιρό για να νικήσει τον φόβο και μετά κόλλησα. Περπατούσαμε λοιπόν 1-2 ώρες στις 6 π.μ. κάθε πρωί, μόνοι η με 3-4 άλλους …τρελούς, που στο τέλος γνωριζόμαστε και καλημεριζόμαστε μέσα στο ξημέρωμα. Τώρα που ανέκαμψα δριμύτερη διαπίστωσα ότι … δεν χωράμε να περάσουμε το πρωί στους διαδρόμους του άλσους. Τρέχουν, περπατάνε, γυμνάζονται στα όργανα πραγματικό πανηγύρι. 

Μην αφήνεστε, κρατηθείτε υγιείς και νέοι, θα ανταμειφτείτε. Είναι ωραία η ζωή ακόμα και όταν μεγαλώνεις και γερνάς. Δεν με πειράζει να γεράσω αρκεί να γεράσω καλά.