Η γενιά των babyboomers, η γενιά μας

Η γενιά των babyboomers είμαστε οι άνθρωποι που γεννηθήκαμε μεταξύ των ετών 1946-1964, η γενιά Χ. Η γενιά που άλλαξε τον κόσμο, όπως είναι αποδεκτό ακόμα και από τους διαφόρους, που προσπαθούν να πείσουν ότι η σημερινή οικονομική κρίση οφείλεται στην «απληστία της γενιάς των babyboomers (bb)». Είμαστε ακόμα ενεργοί , οι περισσότεροι τουλάχιστον, ενημερωμένοι και μαχητικοί. Είμαστε οι επόμενοι συνταξιούχοι, που όμως δεν λέμε να καταθέσουμε τα όπλα. Ένα βασικό λάθος, κατά την γνώμη μου, είναι ότι κακόμαθαμε τα παιδιά μας. Ίσως ήταν επακόλουθο της εικόνας που δημιουργούσαμε, να έχουμε και τα «τέλεια» παιδιά. Είναι φυσικό να μην είναι οπωσδήποτε τα παιδιά ανάλογα των γονιών. Η γενιά Υ, η επόμενη, είναι μάλλον σε δύσκολη θέση, όπως και η millenium. Σχίζεται βίαια το κουκούλι των γονιών και τα παιδιά πέφτουν στο κενό. Αυτά τα παιδιά που θεωρούν must τα τρία κινητά, την 45αρα τηλεόραση, το αυτοκίνητο, το καθημερινό καφεδάκι espresso των 3-4 ευρώ, το club κάθε μέρα, την Μύκονο, τα φιρμάτα πανάκριβα ρούχα και το delivery όταν πεινάνε. Αλήθεια το έχετε παρατηρήσει, ότι για τα παιδιά το φαγητό στο σπίτι μπαίνει από την πόρτα και όχι από τη κουζίνα!! Τώρα τι να λέμε το ίδιο είναι εκείνο το σάντουιτς από το σπίτι με το τυρί Ελβετίας και το φουαντρέ με το club sandwich από τα Goodies ?? όχι ρωτάω εγώ τώρα. Βέβαια όλα αυτά χωρίς ποτέ να έχουν βγάλει ούτε ένα ευρώ, άλλωστε …ακόμα σπουδάζουν κατακτώντας το 4^ο η 5^ο μεταπτυχιακό, που αναρωτιέμαι τι στο καλό θα το κάνουν με τέτοια ανεργία.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουν αρχίσει και οι ..διεθνείς κατηγορίες για τους bb. Οι άπληστοι, τα φάγανε όλα, τα καταστρέψανε όλα..και άλλα πολύ πιο σκληρά και άδικα. Άραγε αφήσαμε κάποιες οφειλές? Σε ποιους και γιατί? Εμείς τα δημιουργήσαμε και όσο τα χαρίζαμε απλόχερα γύρω μας σε παιδιά, γονείς, υπαλλήλους, σε ανάπτυξη και πλούτο ήταν καλά, τώρα όμως που καταναλώσαμε τον πλούτο που η δική μας γενιά παρήγαγε μας κακίζουν κιόλας. Άδικο νομίζω. Αχάριστο πιστεύω.

Πάντως δεν το βάζουμε κάτω, συνεχίζουμε να δουλεύουμε, να διασκεδάζουμε όσο μας επιτρέπει η κρίση και γιατί όχι να ονειρευόμαστε ακόμα.

Το πιο αστείο είναι ότι η γενιά μας, που παρήγαγε όλα αυτά προσαρμόστηκε αμέσως στις συνθήκες της κρίσης, σε αντίθεση με τους κατηγόρους μας των επόμενων γενεών που κλαψουρίζουν συνεχώς για την άδικη ζωή λες και  κάποιος τους είπε ποτέ ότι η ζωή είναι δίκαιη.