Αυπνοία

Οικογένεια φήμες λένε ότι το 1972 η 17χρονη ξαδέλφη μου, που συμπλήρωνε  αιτήσεις κολλεγίων , στο ερώτημα, «τι βλέπεις τον εαυτό σου να κάνει σε 10 χρόνια;»  γενναία απάντησε:  «ακόμα να συμπληρώνω αυτές τις αιτήσεις κολλεγίων .»

Στις 3:00 π.μ. τις προάλλες, που ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι, άυπνη,  σκεφτόμουν τις εκατοντάδες ανεπιθύμητα μηνύματα στο inbox μου. Το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ, σαν την ξαδέλφη μου, ήταν ότι στο ερώτημα σχετικά με το τι βλέπω τον εαυτό μου να κάνει σε 10 χρόνια θα μπορούσε να είναι:  «Να εξακολουθώ να διαγράφω spam».

Νωρίτερα την ίδια μέρα, ένας φίλος μου είχε στείλει ένα άρθρο με τίτλο,  «10 πράγματα που οι οργανωμένοι  άνθρωποι κάνουμε κάθε μέρα.».  Το διάβασα στο κρεβάτι λίγο πριν κλείσω τα μάτια μου, αφού είχα ψεκάσει το  μαξιλάρι μου με το νέο  Ayurvedic therapy απαραίτητο λάδι/σπρέι αρωματικό ύπνου. (Το σπρέι δεν έκανε τίποτα για τον ύπνο μου, αλλά ο άνδρας μου είπε ότι η μυρωδιά είναι τόσο αποκρουστική που θα μπορούσε να λειτουργεί κάλλιστα σαν αντισυλληπτικό σπρέι, αφού σίγουρα κανένας δεν θα πλησίαζε.) Είχα κάνει λοιπόν και εγώ την οργάνωση μου, κατά μία εκ των συμβουλών του άρθρου, καθαρίζοντας από τα εισερχόμενά σας  mail μου αλλά όχι το μυαλό μου.

Στις 3:47 π.μ., ακόμα ξύπνια σηκώθηκα στις μύτες και βγήκα από το δωμάτιο  (όσο αθόρυβα θα μπορούσε μονό ένας ελέφαντας) να …ξανασχοληθώ με το inbox μου. Διέγραψα τα μηνύματα  σχετικά με την ασφάλεια κατοικίδιων ζώων, τεχνολογίας ηλιακών λύσεων, ιαπωνικές dating υπηρεσίες, τα ξενοδοχεία στο Παρίσι, ένα γήπεδο golf που πήγαινε η κόρη μου πριν από δέκα χρόνια, ένα το spam για ένα θαυματουργό χάπι για την απώλεια βάρους που εγκρίθηκε από κάποιον δόκτορα τάδε, πιο πολύ αναρωτιόμουν αν η μόνη που πήρε εκείνο το email για την χρησιμότητα της περιτομής;

Στις 04:30 π.μ., υπήρχαν ακόμα τρία junk emails στο inbox μου ήπια ακόμα λίγο νερό,  έφαγα μισή μπανάνα και κατευθύνθηκα προς τα ντουλάπια της κουζίνας.

Με 05:00 π.μ., είχα τακτοποιήσει όλα τα τάπερ και τα δοχεία φαγητού έτσι ώστε να ταιριάζουν μεταξύ και να μπαίνουν το ένα πάνω στο άλλο, πέταξα μερικά σπασμένα και έμεινα να κοιτάζω το λαμπρό αποτέλεσμα για κάποια λεπτά. Σκέφτηκα «άραγε πόσες μέρες θα μείνουν τακτοποιημένα η μήπως μόνον ώρες? ».

Στις 5:05 π.μ., σε ένα ντουλάπι  ψηλά, πάνω από το φούρνο βρήκα μια σειρά από πιάτα που είχα αγοράσει στην Ιταλία το 1992.  Θυμήθηκα τον άντρα μου να σέρνει με κόπο το κιβώτιο τους στο αεροδρόμιο με 38^Ο βαθμούς καλοκαίρι και μετά μια βραδιά που τα χρησιμοποιήσαμε  τρώγοντας και πίνοντας σε κραιπάλη. Επειδή από εκείνη τη στιγμή έχουν χρησιμοποιηθεί περίπου 6 φορές σε 22 χρόνια, αποφάσισα να μετακινήσω όλα τα πιάτα μου, έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν. Ήταν μια άκρως θορυβώδης απόφαση για τόσο πρωί.

Από 5: 45-6: 30 πμ, τακτοποίησα τον πάγκο, τα  σκεύη, τα σκουπίδια, τις πετσέτες κουζίνας, το συρτάρι με τα τραπεζομάντηλα…

Στις 6:30 π.μ., Εμφανίστηκε ο άνδρας μου με τα μάτια μισόκλειστα από την νύστα, αφού βέβαια είχε ακούσει κάθε κτύπημα και κλαγγή για την τελευταία ώρα. Ήταν έξαλλος και δεν καλυτέρεψε η κατάσταση παρά του ότι διαπίστωσε ότι η ..αγαπημένη του γυναίκα τακτοποιούσε την κουζίνα, δηλαδή έκανε δουλειές. Τώρα ο δικός σας δεν ξέρω αν θα σας σκοτώσει ή να σας φιλήσει αν σας βρει γονατισμένη μέσα στα ντουλάπια στις 06:00 το πρωί.

Στο 6:45 πμ επανήλθα στο e-mail μου και προώθησα το άρθρο του φίλου μου στην νιόπαντρη κόρη μου, που πιστεύω ότι ακόμα χρειάζεται συμβουλές τακτοποίησης. Ήμουν βεβαία ότι θα ήταν ευγνώμων. Παραδόξως δεν μου έστειλε καμία απάντηση. Δεν ξέρω αν το έλαβε, δεν τόλμησα να ρωτήσω.

Αυτή ήταν μια  παραγωγική βραδιά αϋπνίας. Έχετε μήπως  αϋπνία τον τελευταίο καιρό;