Μμμμμ.....μμμ....

Πριν κάποιες μέρες είχα αϋπνία, γιατί είχα κοιμηθεί πολύ για μεσημέρι και κάπου κοντά στα ξημερώματα που έλεγε και η Μοσχολιού, στο ΣΚΑΙ είδα μια εκπομπή κάποιου κυρίου McKenna. O άνθρωπος είναι υπνωτιστής και είχε μπροστά του ένα κοινό 20-30 ανθρώπων που ήταν όλοι πολύ υπέρβαροι. Επιχειρώντας λοιπόν να επαναπρογραμματίσει την σκέψη αυτών των ανθρώπων ως προς το φαγητό, προσπαθούσε να εντυπώσει μερικές φράσεις στο μυαλό τους.


Μέσα σε όλες τις φράσεις είπε και κάτι που εμένα τουλάχιστον μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Είπε ότι "μολονότι οι χονδροί άνθρωποι φαίνεται να αγαπάνε το φαγητό, το καταβροχθίζουν χωρίς αίσθηση.".

Ήταν μια καταλυτική φράση για μένα. Πραγματικά οι περισσότεροι άνθρωποι τρώμε γρήγορα και δεν δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να ευχαριστηθεί. Έκανε ακόμα και ένα αστείο του στυλ 'εγώ αν έτρωγα κάτι που θα μου άρεσε, π.χ. ένα γλυκό θα το μασούσα πολύ καλά και θα έλεγα μμμμ... τι καταπληκτικό είναι αυτό...μμμμ πόσο μου αρέσει κ.λ.π. και θα προσπαθούσα να κρατήσω αυτή την ευχάριστη αίσθηση όσο μπορούσα πιο πολύ".

Την άλλη μέρα ακόμα εντυπωσιασμένη με την παρατήρηση αυτού του ανθρώπου, που εγώ τουλάχιστον δεν είχα συνειδητοποιήσει κατά την διάρκεια του πρωινού μου έτρωγα ένα τοστ, είδος φαγητού που είναι από τα ευχάριστα σε μένα άλλα όχι και κάτι πολύ σπουδαίο, καθισμένη στο τραπέζι και έχοντας σβήσει ακόμα και το ραδιόφωνο που ακούω κάθε πρωί.

Διαπίστωσα ω του θαύματος ότι αν μασήσεις πολύ και συγκεντρωμένα το ψωμί στο τέλος έχει μια γλυκιά γεύση στο στόμα. Είναι καταπληκτικό πως αυτή η γλυκιά γεύση καρφώθηκε στο μυαλό μου και μπορώ να την αναπαράγω και αυτή την στιγμή, αν όχι την ίδια την γεύση, το συναίσθημα της πληρότητας που δοκίμασα. 'Ήταν πραγματικά απρόσμενο.

Από εκείνο το πρωινό δεν μπορώ να ισχυρισθώ, ότι άλλαξα τις κακές συνήθειες που έχω στο φαγητό, αλλά όταν φάω γρήγορα κάπου στις τελευταίες μπουκιές , όταν θυμηθώ, ότι δεν είχα συναίσθημα πληρότητας σταματάω, γεύομαι τις 2-3 τελευταίες μπουκιές και αισθάνομαι μια λύπη που έχασα την μοναδική ευκαιρία αυτού του γεύματος, διότι κάθε γεύμα είναι μοναδικό και δεν γυρίζει πίσω. Μπορεί να ξαναφάς σε 3-4 ώρες αλλά θα είναι το επόμενο γεύμα και όχι αυτό που πέρασε.

 
 
===============================